آوای سکوت: مطالعه استراتژی های مینیمال گرای آوایی و تصویری در ساختار انیمیشن های خارج از جریان رایج

چکیده این پایان نامه، با عنوان آوای سکوت، شرحی بر مطالعه استراتژی های مینیمال گرایی آوایی و تصویری در انیمیشن های خارج از جریان رایج است. مینیمال گرایی، دیدگاه هنری منطبق بر خصلت کمینه کردن را معرفی می کند که در این پایان نامه نیز بر روی چنین رویکردی تاکید شده است. با این حال، واژه مینیمال گرای به کار رفته در عنوان این پایان نامه، لزوما به طور دقیق به مینیمال گرایی مدرن اشاره ندارد. ممکن است در طی بحث ها یا مثال های مطرح شده در پایان نامه، تطابق سبک هنری با هنر مدرن مینیمال وجود داشته باشد؛ با این حال، باید به این نکته توجه داشت که هدف متن، تنها نشانه گیری آثاری نیست که به طور کامل خصلت های این سبک هنری را در خود جای داده ا ند. شاید بتوان اظهار داشت که در این آثار با نوعی از هنر مینیمال تغییر شکل یافته و جدید روبه رو هستیم. برای یافتن استراتژی های مینیمال گرایی در انیمیشن های بلند غیر رایج، از نگرش سیستمی بوردول و تامسون به همراه نظریه سیستم های پیچیده استفاده شده است. آثار هدف بررسی شده در این پایان نامه، «شهر اشباح» ساخته ی «هایائو میازاکی»، «سه قلوهای بلویل» و «شعبده باز» به کارگردانی «سیلوین شومه» است. البته در بخش هایی از پایان نامه، به آثار انیمیشن کوتاه نیز بنا به فراخور اشاره خواهد شد. آن چه از بررسی این آثار مد نظر است، پیدا کردن راهبردهایی است که در ساختار انیمیشن باعث مینیمال گرایی در دو دسته آوایی و تصویری می شود.